it’s hard to say… “merry x’mas”
yunxjae;
drabble / rps, waff, slight lame (มั้งคะ?) / pg-13
red’s note; ขอโทษนะคะ ที่ในที่สุดก็ออกมาได้เท่านี้ เวลามันช้อตจริงๆ ค่ะ ../ขอโทษรีดเดอร์ที่อาจรออยู่ – ถึงแม้จะรู้สึกจริงจังที่ทำให้ทุกคนต้องผิดหวังกลับไป – ยังไงก็..ขอบคุณเสมอที่แวะมาหากันน่ะค่ะ/ *เมอร์รี่คริสมาสแอนด์แฮปปี้นิวเยียร์ค่ะ*
-it’s hard to say {Merry X’mas}-
current track; ON & ON – DBSK
♥♥♥
…..
เสียงทุ้มแหบปร่ากระซิบคำบางคำ
มือหนาเลื่อนลงแตะลงบนความอ่อนไหวบริเวณหน้าท้อง ความอ่อนไหว..ที่พลอยทำให้เจ้าของมือสำลักคำพูดและลมหายใจ เพราะผิวเนื้อภายใต้นิ้วเรียวยาว กำลังส่งกระแสบางอย่างมายังเขา ..
มันแปลความหมายได้มากมาย
ด ดีจัง
อ อา—อย่าเพิ่ง
ต..ตรงนั้น
“ยุ ยุนโฮ!”
คนร่างเล็กกว่าหน่อย พยายามเรียกอีกคนที่ยังคงกระซิบประโยคแปร่งปร่าไม่เป็นภาษาที่ข้างหู
อีกคนเจ้าของร่างใหญ่กำลังอาศัยความมั่นคงของร่างกาย คงเพราะการฝึกฝนต่อเนื่องด้วยระยะเวลายาวนานทำให้กล้ามเนื้ออันมัดแน่นอันเป็นที่ดึงดูดสายตาของใครต่อใคร ไม่ได้รู้สึกสะทกสะท้าน..
คนที่มักจะสูบน้อยกว่า
ดื่ม…น้อยกว่า
เลือกที่จะพักผ่อน …และทำลายสุขภาพของตนน้อยกว่า
เขาคนนั้น.. ไม่ใส่ใจคำเรียกนั่นซักนิด …เขาไม่หยุด ไม่แม้แต่จะฟังเสียงแหบห้าม
“ย ยุน”
ก้มลงเพื่อซุกไซร้ใบหูขาว ก่อนเจ้าของร่างสูงค่อยเบียดกายเข้าใกล้อีก ร่างใหญ่กว่าใช้ร่างกายตนให้อีกคนยึดอิงราวกับมันเป็นกำแพงนิ่มๆ หรือประหนึ่งผนังบุนวมเก็บเสียงในห้องนอนอย่างหนา
แล้วทุกอย่างก็อุ่นขึ้น
อ่า— เอาอีกแล้ว …
“ฉ ฉัน”
มันมาพร้อมกับความแดงเรื่อของผิวเนื้อบริเวณไหปลาร้าตลอดไปจนถึงแนวระหงตรงลำคอ ผู้มาเยือนกดน้ำหนักย้ำลงอีกนิดเมื่อประทับความเย็นของปลายจมูก ราวเจ้าตัวต้องการสูดเอามวลอากาศทุกอณูของคนรัก
“อ อือ?”…
เสียงครางต่ำแทนที่ประโยคถัดมา คนร่างเล็กกว่าถูกอีกคนรุกราน ..ไม่เหลือกระทั่งแรงจะยืน และในที่สุด…ร่างอ่อนไหวคงอาจทรุดลงไป หากไม่ได้เรี่ยวแรงที่มากมายของอีกคนรั้งตนไว้ในอ้อมกอดแน่นกระชับ
ขณะเดียวกันกับที่กำลังประคองอีกร่าง ..มือยาวอีกข้างเลื่อนต่ำลงอีก
ต่ำลง …จนลับหายไปในความหยาบของขอบเนื้อผ้า พร้อมกับนิ้วเรียวที่เคลื่อนไหวจงใจแทรกต่ำ …
อ อ?..
“ฮ เฮ่.. ด เดี๋ยว!”
“อือม ..หืออม์” ลมหายใจระอุผ่าวขึ้นเรื่อยๆ … คนกระทำปล่อยมันออกมาแทน
“จะพูด …ย อยาก จะบอกก่อน”
“…” ผ่อนลมหายใจออก ร่างสูงยังซุกไซร้ขณะรอฟัง
“ฟ ฟังนะ ..ยุนโฮ”
“อืมม”
“อ เอ่อ… เมอรี่ –คริสต์มาส”
…
ถ้าหากนี่ —ไม่ใช่แจจุง
เวลาแบบนี้ (ที่ควรอวยพรคำๆ นี้ให้แก่กัน)
เขาจะ…ไม่สามารถกัดฟันรอ
อ เอ่อ…หมายถึง
จะยังคง —อดใจ…ไม่ไหว ด้วยหรือปล่าว?
“ฮ อื๊อ”
“จ –แจ..”
“อ อ๊ะ.. ”
อืออ อือ ออ อืออ
น้องๆ ทั้งสาม—กลับไปนานแล้ว …
บนโซฟาสีน้ำตาลเข้ม …หมอนสองใบกระจัดกระจายไปคนละทาง
คนสองคน …ยังคงกอดคลอ
กระป๋องเบียร์ยังวางเรียงราย …ใต้ต้นไม้สีเขียว ประดับด้วยดวงไฟขนาดเล็กส่งแสงระยับ
หยุดฟังเสียงครางเครือ ปากบาง…แตะลงแผ่วเบากลางเรียวหูอีกครั้ง
“เมอร์รี่คริสต์มาส…
แจจุง–อา”
ปีนี้ …ที่รักแจจุง
ปีหน้า—
ก็…จะรัก
—–
it’s hard to say {merry x’mas} – END
Dec. 2010; redpoison