it’s hard to say meer x’mas

[oneshot] It’s Hard To Say ‘Merry X’Mas’

it’s hard to say… “merry x’mas”

yunxjae;

drabble / rps, waff, slight lame (มั้งคะ?) / pg-13

red’s note; ขอโทษนะคะ ที่ในที่สุดก็ออกมาได้เท่านี้ เวลามันช้อตจริงๆ ค่ะ ../ขอโทษรีดเดอร์ที่อาจรออยู่ – ถึงแม้จะรู้สึกจริงจังที่ทำให้ทุกคนต้องผิดหวังกลับไป – ยังไงก็..ขอบคุณเสมอที่แวะมาหากันน่ะค่ะ/  *เมอร์รี่คริสมาสแอนด์แฮปปี้นิวเยียร์ค่ะ*

-it’s hard to say {Merry X’mas}-

current track; ON & ON – DBSK

 

♥♥♥

…..

เสียงทุ้มแหบปร่ากระซิบคำบางคำ

มือหนาเลื่อนลงแตะลงบนความอ่อนไหวบริเวณหน้าท้อง ความอ่อนไหว..ที่พลอยทำให้เจ้าของมือสำลักคำพูดและลมหายใจ เพราะผิวเนื้อภายใต้นิ้วเรียวยาว กำลังส่งกระแสบางอย่างมายังเขา ..

มันแปลความหมายได้มากมาย

ด ดีจัง 

อ อา—อย่าเพิ่ง 

ต..ตรงนั้น 

“ยุ ยุนโฮ!”

คนร่างเล็กกว่าหน่อย พยายามเรียกอีกคนที่ยังคงกระซิบประโยคแปร่งปร่าไม่เป็นภาษาที่ข้างหู

อีกคนเจ้าของร่างใหญ่กำลังอาศัยความมั่นคงของร่างกาย คงเพราะการฝึกฝนต่อเนื่องด้วยระยะเวลายาวนานทำให้กล้ามเนื้ออันมัดแน่นอันเป็นที่ดึงดูดสายตาของใครต่อใคร ไม่ได้รู้สึกสะทกสะท้าน..

คนที่มักจะสูบน้อยกว่า 

ดื่ม…น้อยกว่า 

เลือกที่จะพักผ่อน …และทำลายสุขภาพของตนน้อยกว่า 

เขาคนนั้น.. ไม่ใส่ใจคำเรียกนั่นซักนิด …เขาไม่หยุด ไม่แม้แต่จะฟังเสียงแหบห้าม

“ย ยุน”

ก้มลงเพื่อซุกไซร้ใบหูขาว ก่อนเจ้าของร่างสูงค่อยเบียดกายเข้าใกล้อีก ร่างใหญ่กว่าใช้ร่างกายตนให้อีกคนยึดอิงราวกับมันเป็นกำแพงนิ่มๆ หรือประหนึ่งผนังบุนวมเก็บเสียงในห้องนอนอย่างหนา  

แล้วทุกอย่างก็อุ่นขึ้น  

อ่า— เอาอีกแล้ว …

“ฉ ฉัน”

มันมาพร้อมกับความแดงเรื่อของผิวเนื้อบริเวณไหปลาร้าตลอดไปจนถึงแนวระหงตรงลำคอ ผู้มาเยือนกดน้ำหนักย้ำลงอีกนิดเมื่อประทับความเย็นของปลายจมูก ราวเจ้าตัวต้องการสูดเอามวลอากาศทุกอณูของคนรัก

“อ อือ?”…

เสียงครางต่ำแทนที่ประโยคถัดมา คนร่างเล็กกว่าถูกอีกคนรุกราน ..ไม่เหลือกระทั่งแรงจะยืน และในที่สุด…ร่างอ่อนไหวคงอาจทรุดลงไป หากไม่ได้เรี่ยวแรงที่มากมายของอีกคนรั้งตนไว้ในอ้อมกอดแน่นกระชับ

ขณะเดียวกันกับที่กำลังประคองอีกร่าง ..มือยาวอีกข้างเลื่อนต่ำลงอีก

ต่ำลง …จนลับหายไปในความหยาบของขอบเนื้อผ้า พร้อมกับนิ้วเรียวที่เคลื่อนไหวจงใจแทรกต่ำ …

 

อ อ?..

“ฮ เฮ่.. ด เดี๋ยว!”

“อือม ..หืออม์” ลมหายใจระอุผ่าวขึ้นเรื่อยๆ … คนกระทำปล่อยมันออกมาแทน

“จะพูด …ย อยาก จะบอกก่อน”

“…” ผ่อนลมหายใจออก ร่างสูงยังซุกไซร้ขณะรอฟัง

“ฟ ฟังนะ ..ยุนโฮ”

“อืมม”

“อ เอ่อ… เมอรี่ –คริสต์มาส

ถ้าหากนี่ —ไม่ใช่แจจุง 

เวลาแบบนี้ (ที่ควรอวยพรคำๆ นี้ให้แก่กัน) 

เขาจะ…ไม่สามารถกัดฟันรอ

 อ เอ่อ…หมายถึง

จะยังคง —อดใจ…ไม่ไหว ด้วยหรือปล่าว?

“ฮ อื๊อ”

“จ –แจ..”

“อ อ๊ะ.. ”

อืออ อือ ออ อืออ

น้องๆ ทั้งสาม—กลับไปนานแล้ว …

บนโซฟาสีน้ำตาลเข้ม …หมอนสองใบกระจัดกระจายไปคนละทาง

คนสองคน …ยังคงกอดคลอ

กระป๋องเบียร์ยังวางเรียงราย …ใต้ต้นไม้สีเขียว ประดับด้วยดวงไฟขนาดเล็กส่งแสงระยับ

หยุดฟังเสียงครางเครือ ปากบาง…แตะลงแผ่วเบากลางเรียวหูอีกครั้ง

“เมอร์รี่คริสต์มาส…

แจจุง–อา

ปีนี้ …ที่รักแจจุง

 

ปีหน้า—

ก็…จะรัก

—–

it’s hard to say {merry x’mas} – END

Dec. 2010; redpoison